ΠΡΟΘΕΡΜΑΝΣΗ Ή ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΚΙΝΗΤΗΡΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ

  Εσφαλμενα πολλοι νομιζουμε οτι με το πρωϊνό ζεσταμα του κινητηρα , μειώνεται η φθορά του κινητήρα, επειδή ζεσταίνεται αργά, χωρίς να ζορίζεται. Στην πραγματικότητα ομως συμβαίνει το αντίθετο!Περισσότερο από το 90% της φθοράς ενος κινητήρα, προκαλείται όταν δουλεύει και είναι κρύος. Αυτό που πρέπει να κάνουμε λοιπόν, είναι να τον βοηθήσουμε να φτάσει όσο γρήγορα γίνεται στη θερμοκρασία λειτουργία του, αποφεύγοντας όμως να τον ζορίζουμε όσο ο ίδιος και τα λάδια του είναι κρύα.
Αυτό ακριβώς είναι και το σκεπτικό όσων αφήνουν τη μοτοσικλέτα τους στο ρελαντί, για να ζεσταθεί. Προσέξτε όμως! Ένας κινητήρας στο ρελαντί, καταναλώνει τόσο λίγο καύσιμο, που μπορεί να μην καταφέρει ποτέ να φτάσει ούτε αυτός αλλά ούτε και τα λάδια του στην ιδανική θερμοκρασία λειτουργίας τους.
Η σημαντικότερη παράμετρος στην συγκεκριμένη περίπτωση, είναι η λειτουργία των πρόσθετων ουσιών του λιπαντικού. Συνήθως πρόκειται για ένα συνδυασμό μολυβδαινιούχων σουλφιδίων (molybdenum sulphide) και ZDDP (zincdialkyldithiophosphate), που δυστυχώς,για να αρχίσουν να κάνουν σωστά τη δουλειά τους, θα πρέπει πρώτα να ζεσταθούν. Αυτό συμβαίνει γύρω στους 6Ο°c. ενώ κάτω από αυτή τη θερμοκρασία, επειδή αυτά τα πρόσθετα είναι ακόμα αδρανή, ο κινητήρας φθείρεται πολύ περισσότερο, και ας δουλεύει στο ρελαντί. Και αν η θερμοκρασία του περιβάλλοντος είναι πολύ χαμηλή, όπως για παράδειγμα τον χειμώνα, ο κινητήρας θα χρειαστεί πολλή ώρα μέχρι η θερμοκρασία του να φτάσει τους 60°c. Στην περίπτωση που είναι αερόψυκτος, ίσως να μην τη φτάσει και ποτέ!

Προκειμένου να αντιμετωπιστεί (και) το εν λόγω πρόβλημα, λοιπόν, οι κινητήρες των βενζινοκίνητων οχημάτων εδώ και πολλά χρόνια είναι εξοπλισμένα με συστήματα fuel injection, τα οποία διαθέτουν ειδικούς αισθητήρες και τα οποία φροντίζουν, όταν επικρατούν συνθήκες ψύχους, να εμπλουτίζουν το μείγμα αέρα-βενζίνης με επιπλέον καύσιμο, μέχρι ότου να ζεσταθεί επαρκώς το μοτέρ και αυτό να αρχίσει να λειτουργεί σωστά.

Για ποιο λόγο το «ζέσταμα» καταστρέφει τον κινητήρα.

Όπως πιθανότατα γνωρίζεις, ένας κινητήρας για να δουλέψει σωστά χρειάζεται κάποιου είδους λιπαντικό λάδι, το οποίο ουσιαστικά «θωρακίζει» τα στοιχεία του από την τριβή και, ως εκ τούτου, τη φθορά. «Το πρόβλημα στην συγκεκριμένη περίπτωση έχει να κάνει με το γεγονός ότι η βενζίνη αποτελεί ένα πρώτης τάξεως διαλυτικό, το οποίο, ουσιαστικά, “ξεπλένει” το λιπαντικό από τα τοιχώματα των κυλίνδρων. Όταν λοιπόν είσαι αναγκασμένος να λειτουργείς το μοτέρ του αυτοκινήτου σου σε συνθήκες που απαιτούν την ύπαρξη πιο “πλούσιου” μείγματος καυσίμου, τότε “βοηθάς” χωρίς να το καταλαβαίνεις στην απομάκρυνση του λαδιού από τον κινητήρα» εξηγεί ο ειδικευμένος στις μηχανές εσωτερικής καύσης μηχανολόγος μηχανικός Stephen Ciatti